ลำนำเทพรัตติกาล ( เดิม:Tale of Darklord ศึกโค่นบัลลังก์อสูร)

กาลใดอาทิตย์แห่งอาณาดับลง           ทั่วราษฎร์คงปั่นป่วนไปทั่วแคว้น

 เหล่าสรรพสัตว์ทั้งหลายทุกแดน        มิอาจสลายแค้นมหาเทพอสุรา

นิมิตแห่งหายนะ ได้นำพาพวกเขามาเจอกัน

เจ้าเป็นใคร มาจากไหน แล้วสตรีอย่างเจ้ามาทำอะไรที่นี่ เขาถามรัวเป็นชุดโดยไม่ได้สังเกตว่าคนถูกกล่าวหาถลึงตามองอย่างชิงชัง

               

 เจ้าว่าใครเป็นสตรี คนร่างเล็กตะคอกกลับ

               

ที่นี่มีข้ากับเจ้า เจ้าคิดว่าข้าด่าตัวเองหรือ โคเรอาตอบยียวน ใบหน้านวลขาว ดวงตากลม ริมฝีปากสีกลีบกุหลาบ รูปร่างเล็กบอบบาง ผมยาวที่พลิ้วไปตามสายลม แม้เครื่องแต่งกายจะเป็นชุดรัดกุมแล้วคลุมทับด้วยผ้าผืนใหญ่ดังเช่นบุรุษก็ตาม แต่อย่างไรเธอคนนี้ต้องเป็นหญิงแน่แท้

               

 เจ้าเอาตาส่วนไหนมองว่าข้าเป็นสตรี ขอโทษข้าเดี๋ยวนี้

               

 ไม่ เจ้าสิต้องขอบใจข้าที่ช่วยให้เจ้าไม่ต้องโดนพี่น้องข้าทำร้าย

แต่กระนั้นโชคชะตากลับกำหนดให้พวกเขาต้องปฏิบัติภารกิจไปพร้อมๆ กัน

            
จงจำคำข้าไว้ จากปฐพีแห่งมายา มุ่งสู่นคราแห่งนที ก่อนถึงบุรีแห่งวาโย ท้ายที่สุดจงเชื่อในความตั้งมั่นและสวรรค์จะเข้าใจ

 สวรรค์เข้าใจแต่ข้าไม่เข้าใจ และข้าไม่เคยได้ยินสิ่งที่ท่านกล่าวมาก่อนเลย อาเธอร์ตั้งคำถามทันทีที่ได้ยินชื่อที่ไม่คุ้นเคยมาก่อน หากแต่เทพพยากรณ์ไม่ได้ตอบอะไรในคำถามนี้

                
ข้าไม่อาจพูด แต่ข้าสัมผัสได้ถึงความมุ่งมั่นและปัญญาอันบริสุทธิ์จากตัวเจ้า ผู้ทรงอัญมณีแห่งปัญญา เทพสาวกล่าวจากใจจริงก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นสีหน้าเครียดอีกครั้ง

               
สิ่งสำคัญอีกประการคือ จงมีไตร่ตรองอย่างมีสติทุกเวลา และห้ามบอกผู้ใดว่าเครื่องประดับของเจ้าชิ้นนี้คืออะไร